چگونه جوش اولتراسونیک نقص ساختاری بسترهای بستر را از بین می برد؟

ظهور روتختی های اولتراسونیک ، با فرآیند جوشکاری یکپارچه خود ، روش اتصال را از سطح مولکولی مواد بازسازی می کند ، مشکلات دوام و پایداری باقی مانده توسط فرآیندهای سنتی را کاملاً حل می کند و مسیر جدیدی را برای ساخت ملافه با کیفیت بالا باز می کند.
محدودیت فرآیند تولید سنتی بستر در تضاد بین روش اتصال فیزیکی و خصوصیات مواد آن نهفته است. سوزن سوزن و نخ خیاطی به سوراخ هایی که برای دستیابی به تثبیت بین لایه نفوذ می کنند ، متکی است. این سوراخ ها نه تنها تداوم الیاف را از بین می برند ، بلکه نقاط غلظت استرس را بر روی سطح پارچه نیز تشکیل می دهند. هنگامی که بستر در معرض نیروهای مکانیکی مانند کشیدن ، تاشو یا شستشوی روزانه قرار می گیرد ، الیاف اطراف سوراخ ها تضعیف می شوند و به راحتی شکسته می شوند که به نوبه خود باعث ایجاد مشکلاتی مانند بخیه های گشاد و پاره شدن پارچه ها می شود. اگرچه پیوند چسب شکاف ها را با مواد شیمیایی پر می کند تا از آسیب های سوراخ جلوگیری شود ، از مشکل پیری خود چسب نمی توان جلوگیری کرد. با گذشت زمان و تحت تأثیر عوامل محیطی ، چسب به تدریج ویسکوزیته خود را از دست می دهد و در نتیجه جدایی بین لایه های متعدد از مواد بستر بستر ، که به طور جدی بر عملکرد و زندگی تأثیر می گذارد. این دو فرآیند در اصل برای دستیابی به ترکیب مواد از طریق محدودیت های نیروی خارجی هستند و دستیابی به همجوشی پایدار در سطح مولکولی دشوار است.
دستیابی به موفقیت فناوری جوشکاری اولتراسونیک در تبدیل انرژی لرزش با فرکانس بالا به نیروی پیوند سطح مولکولی نهفته است. هنگامی که ژنراتور اولتراسونیک لرزش مکانیکی با فرکانس بالا از 20kHz-40kHz ایجاد می کند و آن را از طریق مبدل به سر جوش مخصوص منتقل می کند ، سر جوش بر روی سطح مواد پوشش بستر با فرکانس بسیار بالا بازپرداخت می کند. این لرزش با فرکانس بالا باعث می شود که مولکول های سطح مواد اصطکاک شدید تولید کنند و انرژی گرما آزاد شده فوراً الیاف پارچه را نرم می کند. تحت تأثیر هم افزایی فشار سر جوش ، الیاف نرم شده با یکدیگر نفوذ می کنند و با یکدیگر فیوز می شوند تا پیوندهای شیمیایی بین مولکول ها ایجاد شوند. پس از خنک شدن و پخت ، ناحیه جوشکاری و بدنه پارچه به انتقال یکپارچه دست می یابند و درزهای فیزیکی را کاملاً از بین می برند. این فرایند نیازی به نفوذ سوزن و نخ یا مداخله چسب شیمیایی ندارد ، بلکه از تغییرات فیزیکی و شیمیایی خود مواد برای دستیابی به یک اتصال یکپارچه از سطح به داخل استفاده می کند.
در مقایسه با فرآیندهای سنتی ، جوشکاری اولتراسونیک مزایای ساختاری قابل توجهی را به شما می دهد. از آنجا که هیچ گونه سوراخ یا مشکلات پیری چسب وجود ندارد ، استرس بستر بستر را می توان به طور مساوی در کل سطح مواد در هنگام استرس پراکنده کرد و از تولید نقاط ضعف محلی جلوگیری کرد. هنگامی که تختخواب به سرعت کشیده می شود ، ممکن است بستر سنتی دوخته شده به دلیل شکستن فیبر در سوراخ ها پاره شود ، در حالی که روتختی جوش داده شده اولتراسونیک می تواند به دلیل تداوم همجوشی سطح مولکولی ، در برابر تنش بیشتر مقاومت کند. در حین شستشوی مکرر ، بستر پیوندی سنتی به دلیل فرسایش مواد شوینده چسب ، مستعد لایه لایه شدن است ، در حالی که بستر جوش خورده اولتراسونیک به دلیل ساختار پایدار ، یکپارچگی خود را حفظ می کند. $ $